Mariana Zapata - Wielki Mur z Winnipeg i ja - Wydawnictwo NieZwykłe - Recenzja

„Życie polegało na podejmowaniu decyzji. Masz to, na co się godzisz”.

Vanessa Mazur to dwudziestosześcioletnia dziewczyna, która od dwóch lat jest asystentką gwiazdy futbolu amerykańskiego Aidena Gravesa, którego nazywają Wielkim Murem z Winnipeg. Wydaje się być to praca wymarzona, jednakże kobieta musi wykonywać również masę innych czynności, od gotowania zaczynając, na sprzątaniu kończąc, a żeby tego było mało to jeszcze porządkować jego życie, bo on sam nie może się ogarnąć. Długi czas wytrzymywała jego humorki, i może jakoś by to wszystko przełknęła, gdyby choć w minimalnym stopniu czuła się doceniona przez niego, a on miał ją za nic, traktował ją jak cień lub swoją służąca na każde pierdnięcie.  

Dziewczyna więc postanawia rzucić tę robotę w cholerę, bo pragnie od życia czegoś więcej, a że jest ambitna nie da się dłużej tłamsić. Pieniądze które zarobiła u niego, oszczędzała na otwarcie swojej własnej firmy i będzie starała się zrealizować ten cel. Spokój nie trwał długo, po miesiącu do jej drzwi zapukał Aiden z prośbą o powrót, jednak ona kategorycznie odmawia. Wtedy chłopak proponuje jej pewien układ, a jego argumenty będą strasznie kuszące, tylko czy na tyle żeby Vanessa się zgodziła?

„Nie znam nikogo innego, kto dokonałby tego, co ty. Dodaj to do tego, co już masz. Dasz radę. Możesz wszystko, rozumiesz?”

Aiden Graves to trzydziestoletni mężczyzna, który jest najlepszym obrońcą futbolu amerykańskiego zwanym jako „Wielki Mur z Winnipeg”. Sport to całe jego życie, po ciężkim dzieciństwie, to właśnie za sprawą dziadka pokochał futbol, który stał się dla niego odskocznią od świata codziennego. Przez to, że rodzice go nie chcieli, jego charakter był dość dupkowaty, bo był strasznym gburem, pewnym siebie, nie patrzącym na zdanie innych, liczyło się tylko jego własne zdanie. 

Swoją asystentkę traktował w nie najlepszy sposób, traktował ją lekceważąco i nie patrzył na to, jak ona może się czuć. Jednak kiedy ją stracił, to zaczęło mu brakować jej obecności, i zrozumiał, że bez niej to nie to samo, więc postanawia ją odzyskać. Kiedy dziewczyna nie zgadza się na powrót do pracy, proponuje jej pewien zaskakujący układ, który zmieni ich życie na zawsze. 

„Z biegiem czasu zmieniają się nawet góry”.

Wielki Mur z Winnipeg i ja to powieść pokazująca historię mężczyzny, który miał trudne dzieciństwo przez to stał się trochę zamknięty na innych, a całą swoją uwagę skupił na sporcie, jaki pokazał mu dziadek, zakochał się futbolu amerykańskim do tego stopnia, że stał się najlepszym zawodnikiem w drużynie. Poznajemy także niezwykle inteligentną i śliczną dziewczynę, która była asystentką Aidena i musiała wytrzymywać z gburowatym futbolistą, jednak tylko do czasu, aż szala goryczy się przelała, jednak los ma dla nich swój własny plan. 

Autorka w tej powieści pokazuje nam, że jeśli dziecko nie dostanie od rodziców tej miłości, to w dorosłym życiu jest mu ciężej się otworzyć na relacje z drugim człowiekiem. Główny bohater na początku ma bardzo zimne serduszko, ale z czasem się to zmienia, idzie powoli swoim torem, a odpowiednia kobieta, pomoże mu zburzyć mur jaki sobie postawił, wystarczy dać sobie odrobione szansy oraz nadziei.

Historia pełna humoru, uroczych momentów, budowaniu zaufania, przyjaźni, zmiany, odnajdywania siebie na nowo, wzlotów i upadków, rodzącej się miłości.

Ja jestem wielką fanką książek z motywem sportowym, więc z przyjemnością po takie sięgam i muszę przyznać jest to moje pierwsze spotkanie z autorką. Początek strasznie mi się ciągnął przez bardzo szczegółowe opisy, to mimo tego książka ma w sobie tyle uroku, że spodobała mi się i mogę wam ją polecić.  

W tej powieści wszystko się toczy swoim tempem, relacja naszych bohaterów buduje się stopniowo można rzec, że zaczęła się od nienawiści do przyjaźni, a potem kto wie, co dalej. 

Polecam wam sięgnąć po tę powieść, przy której pojawi się wam uśmiech na twarzy, a nawet może chwilami rozczulić. 

Za egzemplarz dziękuję wydawnictwu