Renata Czaban-Kryczka - Paleta emocji - Wydawnictwo Feniks - Recenzja

„Nie śmiej się ze mnie. Ja zawsze byłam i będę o niego zazdrosna. Zwłaszcza gdy flirtuje pod moim nosem z młodszą ode mnie sąsiadką. Ta Monika strasznie mu się narzuca, a on nic z tym nie zrobił. Zresztą wcześniej próbowała swoich uroków na Adrianie, Mikołaju no i na koniec zostawiła sobie Pawła”.

Łucja Orzechowska po rozstaniu z ukochanym Dominikiem, który wyjechał do Londynu, postanowiła wynająć mieszkanie wspólnie ze swoją przyjaciółką aby opuścić akademik i ochłonąć po ostatnich wydarzeniach. Dziewczyna jadąc na spotkanie w sprawie wynajmu, ulega wypadkowi, a pierwszej pomocy udziela jej przystojny policjant, który wzywa pogotowie i zawiadamia jej koleżankę Paulinę. 

Odwiedziny w szpitalu a później w domu jej rodziców sprawia, że Bartek bardzo polubił swoją przyjaciółkę a i ona także lubiła przebywać w jego towarzystwie, choć myślami jest przy mężczyźnie, z którym spodziewa się dziecka. 

Przypadkowe spotkanie z Dominikiem powoduje, że Łucja na nowo jest zakochana a jego zapewnienia o powrocie do jej życia sprawia, że czuję się szczęśliwa, ale i przygnębiona. Kochany facet, ale daleko, który mówi, że kiedyś będą razem, i przyjaciel, który służył jej pomocą kiedy jej najbardziej potrzebowała, to mężczyźni o których nie może zapomnieć.

„Tak. Lubię go, tylko jako przyjaciela. Co prawda nie jest to poziom przyjaźni, jaki łączy mnie z tobą, czy z Mariuszem. Znamy się zdecydowanie za krótko, ale czuję, że nasza przyjaźń może z czasem się jeszcze rozwinąć”.

Bartosz Mierzejewski po wypadku często uczestniczy w życiu Łucji, choć nie na tyle ile by chciał, bo prawdziwą miłością jest ojciec jej dziecka z którym rozstała się parę miesięcy temu, ale go nie zapomniała. 

Bartek, Inspektor policji, choć ma dużo pracy, to każdy wolny czas próbuje spędzić z przyjaciółką i być potrzebny w trudnych chwilach. 

Rodzina i przyjaciele z sympatią odnoszą się do młodego mężczyzny i bardzo chcieliby go widzieć u boku tej dziewczyny, ale ona nie chce nowego związku chociaż wie, że Dominik to przeszłość.

„(...) życie jest zbyt kruche i nie wiemy, co może przydarzyć się dziś czy jutro”.

Paleta emocji to dalszy ciąg historii naszych bohaterów, którą poznaliśmy w pierwszym tomie Paleta uczuć, tym razem przyjdzie im się zmierzyć z nowymi problemami. Ja jednak muszę wam się przyznać, że nie czytałam pierwszego tomu, ale wcale mi to nie przeszkadzało w czytaniu, bo dużo można było się domyśleć i wywnioskować na podstawie wspomnień. 

Powieść pełna radości przeplatanej smutkiem, trudnych wyborów, troski o bliskich, prawdziwej przyjaźni, straconym zaufaniu, zazdrości, próbie ułożenia życia na nowo i zmaganiu się z chorobą.

Autorka stworzyła ciekawe opowiadanie młodszego i starszego pokolenia, która pokazuje nam i zarazem uświadamia, że czas jest cenny i nie warto go tracić na kłótnie czy obrażanie się na siebie, lepiej wyjaśnić sobie wszystko od razu szczerą rozmową, bo potem możemy żałować, jak zabraknie nam czasu. 

Książkę czyta się bardzo lekko i przyjemnie, a wcześniej wspomniane dwa różne pokolenia sprawiają, że staje się jeszcze bardziej interesująca a wiele niewyjaśnionych spraw powoduje, że czekam na ciąg dalszy. 

Polecam tę książkę a sami przekonacie się, że czas spędzony na czytaniu nie będzie stracony, a łezka też się zakręci w oku. 

Za egzemplarz dziękuje autorce