Paulina Zalecka - Kanibal. Krzyk rozdartego serca - Wydawnictwo Kobiece/Niegrzeczne Książki - Recenzja Ambasadorska

„Aria była moim światłem, które nagle zgasło i przywróciło mrok mojej duszy”. 

Aria Simons to przesympatyczna młoda kobieta, która wychowała się w domu dziecka, a będąc już dorosłą kobietą pomaga w tym samym sierocińcu. Pewnego dnia trafia do ośrodka mała zaniedbana dziewczynka, z którą od pierwszego wejrzenia połączyła niewidzialna nić, ale na tyle mocna, że Aria z każdym dniem pragnęła dla małej Emmy prawdziwego domu, więc postanawia zaadoptować małą, jednak to będzie wymagało wielu zmian w jej życiu. Na początek musi podjąć stałą pracę oraz przestawić odpowiednie warunki mieszkaniowe. 

Dziewczyna nie odpuści, jej celem stało się zapewnienie małej domu, do której się przywiązała tak jak i sama Emma. Postanawia więc zatrudnić się w opiece społecznej, kiedy zamierza przekazać swoje podanie, jest nieoczekiwanie świadkiem pewnej rozmowy, o ciężkim przypadku jednego z podopiecznych, ona nie myśląc składa propozycję, że ona się nim zajmie. Zaskoczone szefostwo zgadza się i daje jej zadanie niemożliwe do wykonania w ich wypadku, ma zdobyć zaufanie  mężczyzny, który od wielu lat mieszka w lesie i nie dopuszcza do siebie nikogo. Jeśli jej się to uda będzie miała tę pracę.

„Jestem bestią, której należy się bać. Jestem Kanibalem, który rozlewa krew, aby zagłuszyć wspomnienia”.

Caden Slate wiódł szczęśliwe życie u boku swojej ukochanej, do czasu, kiedy zostali porwani i trafili do sekty, gdzie byli traktowani w okrutny sposób, jednak miłość trzymała ich przy życiu. Jednak, kiedy „pan” zabrał mu wolność i żonę oraz narodzoną córkę, uśmiercając je, stworzył z niego bestię do zabijania zwierząt, stając się Kanibalem.

Kiedy po latach udało się go uwolnić, stał się zamkniętym mężczyzną nie dopuszczającym do siebie nikogo. Zaszył się w domu zbudowanym w lesie, gdzie próbuje żyć normalnie, jednak co rusz przychodzący ludzie z opieki, żeby sprawdzić jego stan strasznie go irytują przepędza ich jednym słowem, nie dyskutując z nimi. 

Pewnego dnia do jego chatki w lesie puka nieznajoma kobieta z teczką w dłoni i ku jemu zaskoczeniu trwale czeka aż jej otworzy. A kiedy postanawia w końcu się wyłonić i ją odstraszyć, dziewczyna nie ucieka, przygląda mu się i nagle mdleje. 

Od tego czasu wszystko się zmienia, Aria stała się dla niego nadzieją na lepsze jutro mimo wszystkich obaw i strachu oraz lęków jakie odczuwa to chce dla niej się postarać przełamywać swoje bariery. 

Jednak, co się stanie kiedy na światło dzienne wyjdzie zaskakująca prawda z przeszłości? Czy to wszystko zmieni?

„To cudowne być niedoskonałym, gdy w oczach odpowiedniej osób jest się najpiękniejszym stworzeniem na ziemi. Każdy powinien mieć takiego partnera, który mimo blizn i ran będzie widział w nim największe dzieło sztuki”.

Kanibal. Krzyk rozdartego serca to pierwszy tom serii Powstali z popiołów, który przedstawia historię kobiety walczącej z całych sił o zaadaptowanie małej dziewczynki i o mężczyźnie, który przeszedł istne piekło, przez co odizolował się od społeczeństwa, zamieszkując w lesie, gdzie czuje się najbezpieczniej. 

Autorka pokazuje w tej powieści, że ludzie bardzo często patrzą na drugiego człowieka przez pryzmat tego jak wygląda, oceniając jego wgląd, nie zagłębiając się w to, co ma w środku. Nie powinno tak być, czasami jest tak, że piękny człowiek ma zgniłą dusze, a ten oznaczony bliznami jest wartościowy, bo ma zdecydowanie coś więcej do zaoferowania. Jednakże, zdarzają się tacy ludzie, którzy właśnie najpierw chcą poznać człowieka, dać mu szansę na pokazanie kim tak naprawdę jest i co może nam dać. 

Nasza bohaterka właśnie taka była nie oceniała, starała się poznać i zrozumieć mężczyznę, który wycierpiał w swoim życiu wiele. Postać Cadena uświadamia nam jak trudno uporać się z demonami przeszłości, które dręczą nas każdego dnia i oddziałują na nasze życie sprawiając, że nie chcemy dopuszczać do siebie bliskiej osoby, ale wsparcie drugiego człowieka, któremu naprawdę na nas zależy jest na wagę złota. Mając przy sobie drugą osobę i jej wsparcie, możemy pokonać każdy lęk i przeszkodę stawianą na naszej drodze.  

Cytat, który umieściłam powyżej, jest idealnym przekazem do nas, on mówi, że nikt z nas nie jest idealny, mamy swoje wady, ale osoba która nas szczerze pokocha, nie będzie na to patrzeć, że jesteśmy niedoskonali, bo w oczach ukochanej będziemy najlepszym, co mogło się w życiu przytrafić. Jeśli trafimy na partnera, który zaakceptuje nas w stu procentach takim jakim jesteśmy, będziemy wygranymi. ( Ja osobiście bym tego pragnęła.) 

Historia pełna bólu, strachu, cierpienia, mroku, utraty bliskich, nienawiści, okrucieństwa, przyjaźni, walki o dziecko, ale także pożądania i nadziei na lepsze jutro.

Nie wiem jak Paulina to robisz, ale każda twoja książka trafia prosto w moje serce i zostaje, że mną na dłużej. Piszesz tak prawdziwie i poruszasz takie wątki, które są mi mega bliskie, a o których nie mówię głośno, bo dużo w sobie skrywam bolączek, więc za każdym razem się mega wzruszę czytając historię, którą mi dajesz. (A wiem, że najlepsze masz jeszcze dla mnie w zanadrzu) Uwielbiam cię i pisz dla nas jak najwięcej i nie przejmuj się tym, co mówią inni jesteś najlepsza! Pozostaje mi teraz czekać na Łowce, bo czuję, że ten to dopiero skrywa w sobie bestię z wieloma tajemnicami.

Polecam wam bardzo, ale to bardzo gorąco sięgnąć po tę opowieść, która ukazuje piękną i wzruszającą więź jaka się stworzyła pomiędzy dwójką ludzi, których łączy więcej niż by się mogli spodziewać. Są dla siebie światłem w mroku, który codziennie zatruwa życie i tylko razem mogą pokonać jego macki.  

Za możliwość ambasadorstwa dziękuje autorce, a za egzemplarz wydawnictwu