Małgorzata Niemtur - Niebo nad Paryżem - Wydawnictwo Filia - Recenzja

„Niech mądrzy mężczyźni sobie rozprawiają na temat kobiet i ich edukacji. My mamy ważniejsze cele do zrealizowania. I jestem pewna, że byłabyś w stanie bardzo nam pomóc”.

Lisette Pelletier pracuje u państwa Chauvel, jako guwernantka jego córki Claire. Lata pracy sprawiły, że Lisette stała się dla niej nie tylko nauczycielką, ale i kobietą pełnego zaufania. 

Zniknięcie podopiecznej w tajemniczych okolicznościach powoduje, że koniec pracy zmusza ją do wyjazdu i szukania zajęcia u dalekiej krewnej w Paryżu.

Podczas pracy w hoteliku u p. Favre, poznaje wpływowego mężczyznę, który mając pieniądze i wiele znajomości obiecuje dziewczynie, że odnajdzie jej przyjaciółkę. 

Clarie Chauvel po ucieczce od narzeczonego udaje się do Paryża, gdzie wspólnie z poznanymi koleżankami biorą czynny udział w sprawach Republiki, ale jej zaangażowanie w edukację kobiet nie każdemu się podoba, co często doprowadza do nieporozumień między nimi. 

„A... to coś zupełnie innego. Tutaj chodzi o dobro Republiki i wszystkich jej obywateli. W końcu każdy musi jeść, prawda? To są ważne sprawy, a nie jakieś tam dyrdymałki kobiet, które mają za mało roboty w domu. Przyprawić każdej jednej po dzieciaku albo dwojgu i nie będą miały czasu na takie brednie”.

Xavier Henri Vitet deputowany do Konwentu w Paryżu, obiecując dziewczynie odnalezienie Clarie Chauvel liczy na nowy związek po załatwieniu sprawy, co mu się szybko udaje. Pani Pelletier chcąc podziękować mu za jego dokonania mówi o swoich uczuciach, ale stawia warunek, którego on nie bardzo rozumie i nie bierze sobie tego do serca, w następstwie czego oddalają się od siebie. 

Kobieta zakochana w swoim mężczyźnie nie słucha słów krytyki na jego temat, a kiedy prawda wychodzi na światło dzienne, ona staje się wrogiem Republiki za co grozi jej kara śmierci. 

Vitet chcąc ukarać kochankę za swoje czyny, wykorzystuje wpływowych ludzi niszcząc wszystkich co stają mu na drodze do osiągniecia celu. Lisette jest tą, która się o tym przekonała. 

„Słowa są trwalsze niż czyny. Pokonują przestrzeń i czas. Kiedy przeszłe wydarzenia zacierają się w pamięci ludzi, to słowa nadają im życie na nowo”.

Niebo nad Paryżem to powieść pokazująca historię dwóch kobiet, które żyjąc za czasów kiedy panowała Rewolucja Francuska, musiały odnaleźć siebie w wielkim mieście po opuszczeniu rodzinnych stron. Nie było im wcale łatwo, musiały pokazać swoją siłę i walczyć o swoje. 

Autorka w swojej powieści pokazuje nam jak w tamtych czasach byli traktowani zwykli ludzie kiedy się sprzeciwiali władzy. A pieniądze i znajomości były wykładnikiem prawdy, której zwykły człowiek nie miał możliwości udowodnić, o czym przekonały się Lisette i Claire.

Historia pełna tajemnic, sekretów, intryg, spisków, chorych ambicji, manipulacji, polityki, trudnych decyzji, walki o prawa kobiet i swoje ideały, kobiecej przyjaźni, namiętności oraz bardzo dobrze ukazany jest klimat panujący w tamtych latach. 

Czytając tę książkę liczyłam na sprawiedliwość i ukaranie skorumpowanych obywateli (jak kazali się zresztą sami nazywać), ale miałam mieszane uczucia jak skończyłam, zresztą musicie sami przeczytać i ocenić. 

Mimo to polecam sięgnąć po lekturę, aby zrozumieć, że będąc majętnym człowiekiem możesz robić i mówić co chcesz, a prawda nie miała w ich przypadku żadnego znaczenia. Czuli się jednym słowem bezkarni i tak właśnie żyli unosząc się ponad niebo. 

Za egzemplarz dziękuję Wydawnictwu