Co gra w duszy Autorom - Marta Nowik

Z ogromną przyjemnością chcę Wam przedstawić Martę Nowik. Jest to  kobieta o wielkim sercu. Wolny czas lubi spędzać na łonie natury razem ze swoimi zwierzętami. W swoim dorobku pisarskim ma takie książki jak: Marzenia spełniają się jesienią, Kiedy czasu już dla nas nie będzie i niebawem Noc spadających gwiazd. Są to piękne i wartościowe powieści obyczajowe.

Zapraszam Was gorąco na wywiad z Autorką. 

1.  Skąd się biorą Twoje pomysły na książki?

Z życia. To, co nas spotyka i dzieje się dookoła nieraz zaskakuje i jednocześnie stanowi inspirację. Doświadczamy wzlotów i upadków. Codzienność aż nadto dostarcza pomysłów i natchnień. Obserwuję świat i ludzi. To mi wystarcza, aby ułożyć historię, którą chciałabym opowiedzieć moim czytelnikom.

2. Czy bohaterowie Twoich książek mają swoje pierwowzory w rzeczywistości? Czy są to czysto fikcyjne postacie?

Staram się, aby moi bohaterowie byli postaciami fikcyjnymi. Nie chciałabym nikogo urazić czy zranić, opisując czyjeś prywatne życie, niezależnie od tego, czy z dobrej, czy z tej gorszej strony. Szanuję prywatność i intymność drugiego człowieka.

3. Przywiązujesz się do bohaterów swoich powieści? Jeśli tak, to jak trudno jest potem zostawić ich i stworzyć nowych?

Gdy powstają, mam wrażenie, że się poznajemy. Na pewno się zżywamy i nie jesteśmy sobie obojętni. Czasami przyłapuję się na tym, że o nich rozmyślam. Tworzę w głowie ich dalsze losy. Zastanawiam się, kogo z kim połączyć, a komu bardziej skomplikować życie. Zupełnie jak ze starymi znajomymi. Mam świadomość tego, że ode mnie zależą ich losy. Umiemy się pożegnać i rozstać w przyjaźni. 

4. Jaką, ze swoich książek poleciłabyś osobie, która chciałaby rozpocząć przygodą z twoją twórczością?

Każda z powstałych do tej pory trzech książek jest inna. Ja rozpoczęłam swoją przygodę od powieści ,,Marzenia spełniają się jesienią”. Zawsze będę miała do niej sentyment. To jak z pierwszą miłością, nie da się jej zapomnieć. O gustach się nie dyskutuje. Każdemu pasuje coś innego. I to jest piękne! Zacznijcie od Marzeń! Swoich, rzecz jasna! A potem sięgnijcie po moje!

5. Która historia, którą pisałaś była najtrudniejsza, a jaka jest najbliższa twojemu sercu?

Trudno mi się pisało wątek ukraiński w ,,Nocy spadających gwiazd”. Wynikało to z mojej wrażliwości na cierpienie, niesprawiedliwość i krzywdy wyrządzane drugiemu człowiekowi. Natomiast bardzo bliskie mojemu sercu są poplątane i przejmujące historie staruszków z Domu Pogodnej Starości, z powieści, która bardzo spodobała się czytelnikom: ,,Kiedy czasu już dla nas nie będzie”.

6. Jak wygląda Twoje otoczenie podczas tworzenia? Lubisz spokój czy wręcz odwrotnie, a może masz jakieś specjalne rytuały, przyzwyczajenia?

Najlepiej pisze mi się w ciszy i spokoju, jedynie przy dźwięku pluskającej fontanny. Czasami pomagają mi się skupić pieski, które swoim ciepłem grzeją moje stopy. Aby sprawnie przelewać myśli na papier, potrzebuję być wypoczęta i zrelaksowana. Lubię gdzieś wyjechać, aby zmienić otoczenie. Łatwiej mi wtedy oderwać się od prozy życia i usłyszeć swoje myśli, ukryte nieraz w głębi serca.

7.  Jest jakiś temat, który boisz się poruszyć? Jeśli tak, to dlaczego akurat ten?

Nie ma dla mnie tematów tabu. Nie boję się pisać o trudnych rzeczach. Raczej nie należę do osób strachliwych. Wręcz przeciwnie, czasami muszę się stopować.

8. Wierzy Pani w miłość od pierwszego wejrzenia, która powala totalnie na nogi, jak prawie w każdym romansie?

Tak! Zdecydowanie tak! Nie znamy dnia ani godziny, kiedy przyjdzie i nas zaskoczy. Może czai się gdzieś za rogiem i czeka na ten właściwy moment? Kto wie? Wszystko się może zdarzyć.

9.  Jeśli mogłabyś dać porady dla początkujących pisarzy, to jakie by one były?

Rób to, co kochasz! Jeśli masz się męczyć i narzekać przy pisaniu, odpuść sobie. Natomiast jeśli myśląc o powstającej właśnie książce czujesz szybsze bicie serca i się uśmiechasz, to znaczy, że jesteś na właściwej drodze. Niech pisanie będzie pasją i wytchnieniem od prozy życia, a nie wyrobnictwem czy marnym rzemiosłem. 

10. I na sam koniec, mam jeszcze jedno pytanie; Gdybyś mogła zmienić jedną rzecz, jaka by to była? A może uważasz, że to, co nas spotyka w życiu, takie właśnie miało być?

Wierzę, że wszystko, czego doświadczyłam, było po coś: zarówno piękne, słoneczne chwile mojego życia, jak i te owiane smutkiem i przesiąknięte łzami. Nie boję się zmian. Kilka razy zaczynałam wszystko od nowa. Dzięki temu, że było różnie, jestem, jaka jestem. Cierpienie nauczyło mnie głębiej patrzeć na drugiego człowieka, lepiej go rozumieć i nie oceniać. Natomiast dobre wspomnienia są moją siłą napędową, tym, do czego chętnie wracam i na samą myśl o nich czuję radość i ciepło w sercu.

Serdecznie dziękuję, że zechciałaś Marto poświęcić mi trochę czasu i odpowiedzieć na kilka pytań. Życzę Ci wszystkiego dobrego na ścieżce zawodowej oraz na stopie prywatnej. Pozdrawiam serdecznie :)

Zostawiam wam także linki do social mediów Autorki, na które cieplutko zapraszam;

Facebook --> Klik      Instagram --> Klik