Dorota Milli - Kobieta w burzy - Wydawnictwo Luna - Recenzja

„Życie to zmienne, na które wpływają i nasze decyzje, i decyzje innych. Obserwujemy to każdego dnia. Zmienia się pogoda, zmieniamy się my, nasz wygląd, nasi bliscy, otoczenie. Przeszłość stanowi jakby historyczne tło tego, by udowodnić nasz rozwój, będący częścią dążenia do realizacji naszych potrzeb, a tym właśnie jest szczęście”.

Aletta Różańska jest mieszkanką pięknego Kołobrzegu, gdzie prowadzi swój gabinet, w którym udziela pomocy psychologicznej, przeprowadzając terapię. Po śmierci swojego mentora stał się jej własnością, jednak na horyzoncie pojawiają się ciemne chmury – ryzyko podważenia testamentu, a co za tym idzie utrata miejsca, gdzie przyjmuje swoich ukochanych pacjentów. Ona jednak się nie podda i będzie walczyć o swoje, bo praca z ludźmi to całe jej życie. 

W jej życiu pojawia się ponownie detektyw Wysocki, tylko tym razem to on będzie potrzebował jej pomocy i to w dość delikatnej sprawie. 

„(...) życie samo w sobie nie prezentuje sensu, najważniejsze jest samemu go znaleźć. Wartością jest po prostu żyć”.

Jedna z przyjaciółek Aletty, Julia chce zamknąć swój rozdział z narzeczonym raz na zawsze, bo ma dość życia w toksycznym związku i choć pełna obaw czy sobie poradzi, decyduje się na odejście. Dziewczyny mocno ją wspierają i dopingują, żeby w końcu zawalczyła o siebie. 

Natomiast Eryka po zdradzie męża, wyprowadziła się z domu i zamierza skupić się w stu procentach na karierze i spełniać swoje marzenia. Postanawia założyć własny biznes – kafeterię Ptaszynę, która ma na calu dawanie schronienia kobietą, które potrzebują oddechu, ucieczki na chwilę, żeby pomyśleć nad życiem. 

„Czasem na własne życzenie żyjemy w cieniu ograniczeń, traum czy strachu, lecz żeby wyzbyć się wszystkiego, co zalega i jest złe, trzeba odważyć się wyjść do światła, pokazując mu się w całej okazałości, ze swoimi wadami i zaletami, wszystkim tym, co mamy do zaoferowania światu i co musimy nauczyć się w sobie akceptować”.

Kobieta w burzy to drugi tom sagi nadmorskiej, pokazująca dalsze losy trzech kobiet, które walczą z przeciwnościami losu i nie wstydzą się prosić o pomoc. Dadzą się ogromnym wsparciem i szacunkiem. Każda z nich mierzy się z czymś innym; Aletta musi w końcu uporać się z przeszłością i zawalczyć o swoją przyszłość. Natomiast Julia będzie musiała pogodzić się z rozstaniem z mężem i ułożyć sobie życie od nowa. A Eryka walczy o swoją karierę, do tego dochodzą jeszcze niespodziewane uczucia do swojego szefa. Przed kobietami wiele trudnych decyzji do podjęcia. Czy uda im się odnaleźć spokój i szczęście?

Autorka w swojej powieści pokazała nam, że nie możemy wstydzić się tego, że potrzebujemy pomocy nie tylko od najbliższych, ale czasami właśnie taka szczera rozmowa ze specjalistą może nam pomóc sobie poradzić, że swoimi myślami. 

Jest tu także ukazana ogromna siła, jaka drzemie w kobietach, nie ważne, z jakimi wielkimi problemami by musiały się zmierzyć, to nie pozwolą sobie na upadek. A jeśli już do tego doszło, to wstaną silniejsze i żaden sztorm, burza czy wichura im w tym nie przeszkodzi. Zawsze trzeba iść naprzód, nieważne jak jest ciężko, bo gdzieś tam na końcu zawsze czeka na nas promyczek nadziei, który wyczekuje, aż chwycimy go w rękę i zacznijmy żyć w pełni. 

Historia pełna wsparcia, zaufania, przyjaźni, kobiecej solidarności, walki o siebie i lepsze jutro, trudnych decyzji, zagubienia, psychologii, marzeń, przyjaźni oraz niespodziewanych miłosnych uczuć. 

Polecam wam sięgnąć po tę książkę, która pokazuje, że nawet po największej burzy zawsze wyjdzie słońce, żeby dać nadzieje na lepsze dni. A to wszystko umieszczone w przepięknej scenerii  klimatycznego Kołobrzegu. Dodam jeszcze, że lepiej zacząć od tomu pierwszego pt. Kobieta w deszczu. 

Za egzemplarz dziękuje Wydawnictwu