Akcja Poznaj Autora - Anna Sobańska

Imię i Nazwisko : Anna Sobańska 

1. Jaka jest Twoja ulubiona książka/książki (maksymalnie trzy)?

Lubię książki, które we mnie coś pozostawiają, dotykają serca, do których mam ochotę wracać, są przepełnione głębokimi sentencjami i ciepłem. Zatrzymują wzrok na konkretnych słowach i nie pozwalają chwilowo czytać dalej. Wtedy mam ochotę zapamiętać tekst wyjątkowo poruszający duszę. Taką książką jest dla mnie “Oskar i Pani Róża” Erica-Emmanuela Schmitta.

2. A ulubiona piosenka?

Muzyka od zawsze stanowiła dla mnie ważną część życia. Trenowałam Bally Dance, taniec sportowy oraz klasyczny i wiele gatunków muzycznych, czy konkretnych piosenek wyzwalało we mnie bardzo pozytywne uczucia. Nagrywałam też covery – tu fascynowały mnie zawsze bardziej sentymentalne nuty. Uwielbiam muzykę filmową oraz z gier komputerowych. Ciężko mi wybrać jedną piosenkę. Ale dobrze, niech będzie jedna, z filmu: “Gladiator”, czyli “Now we are free” (Hans Zimmer & Lisa Gerrard).

3. Jakie jest Twoje najpiękniejsze wspomnienie?

Na pewno mam kilka takich wspomnień, ale wyjątkowo miło wspominam pierwszy pocałunek prawdziwej miłości...

4. Kim jest osoba, która najbardziej Cię inspiruje?

Najbardziej inspiruje mnie moja mama, ponieważ wierzy we mnie, w moje zdolności. Dzięki Niej więcej w życiu dostrzegam, doceniam, przez co mam ochotę oraz siłę pokonywać własne słabości, stawiać czoła przeciwnościom losu i rozwijać największą pasję, jaką jest pisanie.

5. Jak zaczęła się Twoja przygoda z książkami, zarówno czytaniem, jak i pisaniem?

Kiedyś wcale dużo nie czytałam, obowiązkowe lektury szkolne szybko mnie nudziły, nie były w moim stylu. Wolałam czytać coś,co było mocno powiązane z psychologią, filozofią, emocjami, trochę z fantazją. Za to pisanie sprawia mi ogromną przyjemność od czasów, kiedy byłam dzieckiem. Pierwsze moje teksty oraz wiersze powstawały i zdobywały wyróżnienia już w szkole podstawowej. Część z nich postanowiłam umieścić w charytatywnym tomiku z wierszami “Do Kwadratu”. Niektóre utwory z okresu szkolnych lat oraz te na bieżąco pisane, znajdują się w antologiach poetów współczesnych z moim udziałem; to m.in.: “Modlitwy”, ed. 6 (2018), “Kobieta zmienną jest” (2019), “Miłość niejedno ma imię” (2019), czy “Zanim nadejdzie burza” (2019).  Serdecznie zapraszam :)

6. Czy wydarzenia, które wydarzyły się w Twoim życiu wpływają na to o czym piszesz?

To, o czym piszę jest związane z moim życiem, przeszłością, marzeniami, pragnieniami, ale to również efekt obserwacji, przeżyć bliskich mi osób, inspiracji. Nie zawsze piszę o sobie. Jestem bardzo empatyczna, nadwrażliwa – to moje błogosławieństwo i przekleństwo, jednak te cechy powodują, że piszę szybko, prosto z serca, nie analizując tekstu. Pisanie uwalnia mnie od nadmiaru uczuć, choć czasem też je potęguje, stanowi równowagę między rzeczywistością a moimi wyobrażeniami.

7. Gdybyś mogła zamieszkać w dowolnym miejscu na Ziemi – gdzie by to było?

Mój raj na Ziemi mógłby być tam, gdzie rozpieszczałoby mnie ciepło… Chciałabym żyć w miejscu, w którym każdego dnia świeci słońce, jest mnóstwo zieleni, drobny piasek, ciepły ocean i piękne skaliste góry. Poza piękną naturą, musiałby być Internet, abym dalej mogła prowadzić moją stronę na fb: Anna Sobańska – Do Kwadratu 🙂 Kocham relacje z Czytelnikami, dbam o nie każdego dnia, więc w najpiękniejszym miejscu na Ziemi dalej bym pisała. To by było miejsce, w którym dzień jest długi, a noc ciepła, ale przede wszystkim byłoby to miejsce w ramionach mojego ukochanego.

8. Gdybyś miała milion złotych, co byś z nim zrobiła?

Chciałabym kupić mieszkanie nad samym morzem, drugie mojej mamie, aby zamieszkała blisko mnie, a resztę pieniędzy przeznaczyłabym na leczenie mojej chorej bratanicy Darii Juchniak oraz pomogłabym innym chorym dzieciom tyle, na ile by starczyło pieniędzy.

9. Skoro życie jest takie krótkie, dlaczego nie robimy tylu rzeczy, które lubimy?

Istnieją różne powody, dlaczego nie robimy tych rzeczy, które lubimy. Czasem nie możemy, ponieważ ogranicza nas brak zdrowia, czy funduszy, ale najczęściej chyba brakuje na wszystko czasu. Paradoksalne jest to, iż zdajemy sobie sprawę z tego, że życie jest krótkie, ale jednocześnie nie dopuszczamy myśli, że czas nieubłaganie płynie; robimy to, co musimy, pracujemy, dbamy o innych, a o sobie zapominamy, nie potrafimy zadbać o własne pragnienia, zainteresowania. Niekiedy ograniczają nas lęki; chcemy, ale boimy się, że sobie z czymś nie poradzimy, co też ma wpływ na pewnego rodzaju wycofanie,czy rezygnację z realizacji własnych marzeń.

10. Co robisz, gdy nikt nie patrzy? (To pytanie ma charakter typowo humorystyczny).

Śpiewam, tańczę, uśmiecham się do siebie w lustrze 🙂

Bardzo dziękuję za możliwość „przepytania” Cię. Mam nadzieję, że pytania nie były problemowe.
Życzę wszystkiego dobrego!

Ja również dziękuję za rozmowę, było mi bardzo miło i też życzę wszystkiego dobrego 🙂