Akcja Poznaj Autora - Agnieszka Lis

Imię i nazwisko: Agnieszka Lis

1.  Jaka jest Twoja ulubiona książka/książki (maksymalnie trzy)?

Najprostsza z możliwych dla mnie odpowiedź – Mistrz i Małgorzata Michaiła Bułhakowa. Zresztą, dałam temu wyraz z swojej ostatniej powieści – jeden z bohaterów Pocztówek w każdym rozdziale cytuje fragment (fragmencik) z tej książki ;-)

2. A ulubiona piosenka?

Tu będzie trudniej. Bo oczywiście mam kilka takich, które bardzo lubię, ale jeśli ma być naj… to to nie będzie piosenka.
Wariacje Goldbergowskie Jana Sebastiana Bacha. Muzyczny absolut.

3. Jakie jest Twoje najpiękniejsze wspomnienie? 

Oświadczyny. Mój mąż oświadczył mi się w Sylwestra, na Placu Zamkowym w Warszawie, w huku rac i strzelających korków szampana. Życzył mi, „bym w tym roku wyszła za niego za mąż”.
Życzenie się spełniło, a ja wciąż je pamiętam, choć było to wiele lat temu…

4. Kim jest osoba, która najbardziej Cię inspiruje?

Raczej nie jest to osoba, a wydarzenia. Zawsze wracam ze świeżymi pomysłami z podróży. Czasem jest to pomysł na nową książkę (jak było na przykład po powrocie z wycieczki na Lanzarote, tam wymyśliłam Pocztówki), czasem zaś ledwie pomysł na scenę. A zdarza się, że podróż „owocuje” pomysłem po wielu miesiącach.

5. Jak zaczęła się Twoja przygoda z książkami, zarówno z czytaniem, jak i pisaniem?

Czytam od zawsze, nie wyobrażam sobie życia bez książek. Nie potrafię podać żadnej konkretnej daty ;-) Za to z pisaniem… miałam pięć lat. Pokłóciłam się z koleżanką, w emocjach zapisałam swoją złość. Kulfonami i raptem kilkoma zdaniami, ale naprawdę pomogło. Pozostało mi przeświadczenie, że pisanie jest dobre. Dzisiaj potwierdzam – pisanie jest dobre ;-)

6. Czy wydarzenia, które wydarzyły się w Twoim życiu wpływają na to o czym piszesz?

Nie zawsze, ale może tak się zdarzyć. Z tym, że właściwie nigdy nie wprost i nie dosłownie. Raczej są to inspiracje, które potem przetwarzam na powieściowe wydarzenia.

7. Gdybyś mogła zamieszkać w dowolnym miejscu na Ziemi – gdzie by to było?

Hiszpania, oczywiście. Uwielbiam ten kraj.

8. Gdybyś miała milion złotych, co byś z nim zrobiła?

Ooooo… no i tutaj mi ruszyła wyobraźnia… Może napiszę o tym książkę?

9. Skoro życie jest takie krótkie, dlaczego nie robimy tylu rzeczy, które lubimy?

Bo dajemy się zakuć w kajdany pozorów. Bo ktoś nam powiedział (rodzice, wychowawcy?), że mamy spełniać cudze oczekiwania. Bo tak robią wszyscy. Bo – kulturowo - mamy się bać (kary, piekła, jedynki z historii, irytacji mamy).

I uwaga – sprawa dla mnie najważniejsza – bo mamy w Polsce za mało słońca. Zaledwie trzy – cztery miesiące, kiedy jest go dostatek. I chodzimy, tacy ponuracy, w szarych ubraniach, i warczymy na siebie…

Więc życzę wszystkim słońca, w pogodzie i w duszy. Przede wszystkim tego drugiego ;-)

10. Co robisz, gdy nikt nie patrzy? (To pytanie ma charakter typowo humorystyczny😊)

Jak to co? To samo, co wtedy, gdy wszyscy patrzą. Oczywiście piszę ;-)

Bardzo dziękuję za możliwość „przepytania” Cię. Mam nadzieję, że pytania nie były problemowe.
Życzę wszystkiego dobrego!